غیبت>علت غیبت:

9- آزمایش مردم در میزان ایمان به امامت:

پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) فرمود: «ذلک الّذى یغیب عن شیعته و اولیائه غیبةً لایثبت فیها على القول بامامته إلاّ من امتحن اللّه قلبه للایمان». «او ـ مهدى (علیه السلام) ـ کسى است که از شیعیان و دوستان خود غائب مى گردد غیبتى که در آن، کسى بر اعتقاد به امامت و ولایت او استوار نمى ماند مگر آن کس که خداوند قلبش را به ایمان امتحان کرده باشد.»

پاورقی وجود ندارد.

غیبت>علت غیبت:

8- ترس حضرت:

در روایات مختلفى، سخن از خوف و بیم حضرت مهدى(ع) آمده است. "زراره" گفت: شنیدم امام ابو عبدالله صادق(ع) فرمود: ((قائم را پیش از قیام، غیبتى است.)) عرضه داشتم: چرا؟ فرمود: ((او مى ترسد، و اشاره به شکم خود کرد، یعنى از کشته شدن مى ترسد.))(1)

از امام سجاد(ع) نیز آمده که فرمود: ((در حضرت قائم (ع) از هفت پیامبر شیوه و روش است... و اما از موسى ترس و غیبت است.)) (2)

از امام صادق (ع) در تفسیر آیه ی شریفه ((... و لیبدلنهم من بعد خوفهم آمنا... )) (3) آمده که فرمود: ((یعنى قائم و اصحاب او.)) (4)

غیبت از ترس سرچشمه مى گیرد، اما منظور از ترس، ترس شخصى و فرار از قتل نیست، بلکه ترس حضرت مهدى(ع) که خدارند او را براى ریشه کن ساختن ظلم و ستم و اجراى عدالت در پهنه ی گیتى ذخیره نموده است، از این است که نقصى در پیاده کردن برنامه پیش آید (5).

1. کافی ج 1 ص 337

2. کمال الدین ج 1 ص 322

3. سوره نور 54

4. المحجة ص 742

5. روزگار رهایی ج 1 ص 205

غیبت>علت غیبت>7- آزمایش مومنان به سختی ها و شداید روزگار

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «إنّ لصاحب هذا الامر غیبةً، المتمسّک فیها بدینه کالخارط للقتاد».( 1 )
«صاحب این امر ـ حضرت مهدى(علیه السلام) ـ غیبتى دارد که در آن، هرکس بخواهد دینش را حفظ کند مانند کسى است که بخواهد با کشیدن دست بر شاخه اى خار، آن را از خار برى سازد.»
امام کاظم(علیه السلام) فرمود: «إنما هى محنةٌ من اللّه عزّ و جلّ امتحن اللّه بها خلقه».( 2)
«به یقین، غیبت مهدى(علیه السلام)، امتحانى از جانب خداست که بندگانش را به آن مى آزماید.» و امام صادق(علیه السلام) فرمود: «نه به خدا قیام نخواهد کرد مگر غربال شوید، مگر در امتحانات، تصفیه شوید مگر نیک و بدتان از هم جدا شوند.»( 3 )

1 ـ کمال الدین باب 33 ص 346.
2 ـ اصول کافى کتاب الحجّة ج 2 صفحه 133.
3 ـ مدرک پیشین صفحه 196 حدیث 6 با تلخیص.

غیبت>علت غیبت:

6- جریان سنت الهی:  

1 ـ بحار الانوار ج 52 صفه 91 به نقل از علل الشرایع.
2 ـ کمال الدین ج 2 باب 33 حدیث 31 صفحه 345.

غیبت>علت غیبت:

5- امتحانِ درجه ی تسلیم در برابر اراده‌ی خدا:

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «إنّ وجه الحکمة فى ذلک لاینکشف اِلاّ بعد ظهوره، کما لاینکشف وجه الحکمة لما اتاه الخضر من خرق السفینة، و قتل الغلام و اقامة الجدار لموسى(علیه السلام) اِلاّ وقت افتراقهما.»( 1)
«وجه حکمتى که در غیبت حضرت مهدى(علیه السلام) هست جز بعد از ظهورش، معلوم نمى گردد. چنانکه وجه حکمتى که در افعال حضرت خضر بود نسبت به سوراخ کردن کشتى و کشتن پسرک و برپا داشتن دیوار نیمه خراب، براى حضرت موسى(علیه السلام) جز در وقت جدا شدن آن دو ظاهر نگشت.»
ذکر جریان ملاقات حضرت خضر(علیه السلام) و حضرت موسى(علیه السلام) در کلام امام صادق(علیه السلام)، اشاره به این نکته دارد که مأموریت حضرت موسى(علیه السلام)از جانب خدا، براى درک حضور و همراهىِ حضرت خضر(علیه السلام)، به منظور آزمایش میزان تحمّل او در برابر امور ناشناخته و درجه ی تسلیم او در مقابل حکمت هاى پوشیده هستى، صورت گرفت.
غیبت حضرت مهدى(علیه السلام) نیز مى تواند صدها حکمت پنهان داشته باشد که جز در موقع ظهور آن حضرت روشن نمى شوند. آنچه مطلوب است تسلیم در برابر اراده ی الهى است که این غیبت را تقدیر فرموده است.

1ـ کمال الدین، ج 2، باب 44، ح 11، ص 482.

غیبت>علت غیبت:

4- علل سیاسی-اجتماعی غیبت:

دوازدهمین پیشوای معصوم، حضرت حجة بن الحسن المهدى، امام زمان-عجل الله تعالى فرجه-در نیمه ی شعبان سال 255 هجری در شهر «سامراء» دیده به جهان گشود. (1) او همنام پیامبر اسلام (م ح م د) و هم کنیه ی آن حضرت (ابو القاسم) است. (2) ولى پیشوایان معصوم از ذکر نام اصلى او نهى فرموده ‏اند. (3)
از جمله القاب آن حضرت: حجت، قائم، خلف صالح، صاحب الزمان (4) ، بقیة الله است (5) و مشهورترین آنها «مهدى‏» مى‏باشد. (6)
پدرش، پیشواى یازدهم حضرت امام حسن عسکرى(ع) و مادرش، بانوى گرامى «نرجس‏» است (7) که بنام «ریحانه‏» ، «سوسن‏» و «صقیل‏» نیز از او یاد شده است. (8) میزان فضیلت و معنویت نرجس خاتون تا آن حد، والا بود که «حکیمه‏» خواهر امام هادى(ع) که خود از بانوان عالی قدر خاندان امامت ‏بود، او را سرآمد و سرور خاندان خویش، و خود را خدمتگزار او مى‏نامید. (9)
حضرت مهدى(ع) دو دوره غیبت داشت: یکى کوتاه مدت (غیبت صغرى) و دیگرى دراز مدت (غیبت کبرى) . اولى، از هنگام تولد تا پایان دوران نیابت‏ خاصه ادامه داشته و دومى، با پایان دوره نخست آغاز شد و تا هنگام ظهور و قیام آن حضرت طول خواهد کشید. (10)

تولد حضرت مهدى(ع) از دیدگاه علماى اهل سنت:
چنانکه در مطالب آینده توضیح خواهیم داد، اعتقاد به موضوع مهدویت اختصاص به شیعه ندارد، بلکه بر اساس روایات فراوانى که از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم رسیده، علماى اهل سنت نیز این موضوع را قبول دارند. منتها آنان نوعآ تولد حضرت مهدى(ع) را انکار مى‏کنند و مى‏گویند: شخصیتى که پیامبر اسلام از قیام او (پس از غیبت) خبر داده، هنوز متولد نشده است و در آینده تولد خواهد یافت! (11)
با این حال تعداد قابل توجهى از مورخان و محدثان اهل سنت، تولد آن حضرت را در کتب خود ذکر کرده و آن را یک واقعیت دانسته ‏اند. بعضى از پژوهشگران بیش از صد نفر از آنان را معرفى کرده ‏اند. (12)

ادامه مطلب...