امام مهدی>اقامتگاه حضرت:
1- ناشناخته بودن حضرت:
بخشى از روایات تصریح دارند که حضرت در میان مردم است و آنان را مى بیند و مى شناسد، ولی مردم آن حضرت را نمى شناسند و به طور مطلق نفی رؤیت مى کنند. امام صادق (ع) از حضرت على (ع) نقل مى کند: "اگر زمین، یک ساعت از حجت خالى باشد، ساکنان خود را فرو خواهد برد. حجت، مردم را مى شناسد، لیکن مردم او را نمى شناسد، همان گونه که یوسف، مردم را مى شناخت و آنان او را نمى شناختند(1)
امام صادق (ع) نیز درباره آن حضرت مى فرماید: "چگونه این امت انکار مى کند که خداوند با حجت خود، آن گونه عمل مى کند که با یوسف انجام داد و صاحب شما مظلومى است که از حقش باز داشته شده. صاحب حکومت، در میان مردم رفت و آمد مى کند، در بازارهای آنان گام مى نهد و در منزل های آنان قدم مى گذارد، ولى او را نمى شناسند، تا زمانی که خداوند به او اجازه دهد که خود را به آنان بشناساند؟ آن گونه که به یوسف اجازه داد که در پاسخ برادرش که پرسید: آیا تو یوسفى بگوید: بله من یوسفم(2)
از این روایات استفاده مى شود که امام زمان (ع) همراه با مردم و در کوچه و بازار است، مانند یوسف که برادرانشان او را نمى شناختند، ولى او آنان را مى شناخت سخن مردم را مى شنود و بر آنان سلام مى کند. در مراکز آنان حاضر مى گردد از این روى، در بحث امام زمان )ع ( سخن از روح مجرد و حضور غیر فیزیکى نیست حضرت مانند دیگران در مجامع حضور مى یابد، ولى افراد او را نمى شناسند.(3)
1. غیبة نعمانی، ص 14.
2 غیبة نعمانى، ص 164
3 چشم به راه مهدى ص 63
نوشته شده توسط سید حسین در سه شنبه 85/7/4 و ساعت 11:25 صبح |
نظرات دیگران()
